De eerste week

Hoi allemaal, welkom op mijn blog.
Vanaf begin maart tot en met begin juni gaan wij (4 studenten van het Saxion) stage lopen in het Katutura ziekenhuis in Windhoek, Namibië. Na een aantal maanden van voorbereidingen en een heel erg gezellig carnavalsweekend was het maandag 27 februari zo ver. De tassen (maar 20 kilo en 6 kilo handbagage voor ongeveer een half jaar) waren ingepakt en ik heb goed afscheid kunnen nemen van mijn vriendinnen en familie. Maandag rond drie uur vertrokken we naar Schiphol waar twee andere studenten ook al stonden te wachten. Ik was in eerste instantie niet heel zenuwachtig tot dat Schiphol in zicht kwam en ik wist dat ik over een paar uur afscheid zou moeten nemen van ons gezin. In eerste instantie zou iedereen mee gaan naar Schiphol behalve Marlou omdat zij geen vrij kon krijgen van haar werk. Eenmaal op Schiphol stond Marlou als verrassing op mij te wachten. Nadat we de tassen in hebben geleverd, hebben we met z’n allen nog even wat gegeten en gedronken en was het rond half 7 dan echt zo ver om afscheid te nemen. Tijdens het afscheid zijn er wat tranen gevallen maar eenmaal door de douane begon op mij door te dringen dat het avontuur nu dan echt zou beginnen.

We zijn van Amsterdam naar Frankfurt gevlogen waar we een uur hadden om over te stappen, vanaf daar hadden we een rechtstreekse vlucht van 10 uur naar Windhoek. Van de 11 uur durende vlucht heb ik waarschijnlijk ongeveer 3 uur geslapen waardoor de vlucht erg lang duurde. We waren bij aankomst wat zenuwachtig vanwege het visum omdat wij langer blijven dan dat oorspronkelijk mag en wij nog geen studievisum hebben maar we kwamen vrij gemakkelijk door de douane en hebben allemaal een toeristenvisum voor bijna 3 maand gekregen. Op het vliegveld kwamen we er direct achter de geduld een vereiste is hier in Afrika. Voor de douane stond een erg lange rij en de mensen bij die douane werken, werken gewoon op hun tempo door of drinken eerst rustig hun koffie op voordat ze je gaan helpen. Op het vliegveld hebben we snel nog wat Namibische dollar gepind en stond de eigenaar van ons huis ons al op te wachten.

Het Namibische landschap is op dit moment erg groen omdat er in de voorgaande weken veel regen is gevallen. In heel Namibië wonen maar 2 miljoen mensen dus het is een erg dun bevolkt land. Er zijn veel stukken waar geen mensen wonen en je uitgestrekte landschappen ziet. Op dit moment is het gemiddeld ongeveer 30 graden. Wij verblijven in een huis voor 6 personen. Bij ons wonen nog 2 Duitse studenten die aan de universiteit van Namibië studeren. Wij slapen met drie meiden op de kamer en delen gezamenlijk een badkamer. Verder hebben we een grote keuken en woonkamer. Het huis is voorzien van veel hekken vanwege de criminaliteit in Namibië, we hebben een douche met warm water en een televisie. Uit de kraan in de keuken komt alleen maar koud water, dus wij wassen de hele dag met koud water af. Daarnaast wassen we onze was met de hand.

Deze eerste week hebben we de stad vooral lopend verkend. Vanaf ons huis is het ongeveer 15 minuten lopen naar het centrum. Het is niet echt heel erg veilig in Windhoek, daarom mag je niet met tasjes over straat en moeten we alles in onze broekzakken doen en moet je altijd zorgen dat je met meerdere mensen loopt. Wanneer het donker wordt is het niet meer veilig om over straat te lopen. We worden veel aangekeken op de staten maar het valt me nog mee hoe vaak we aan worden gesproken. De supermarkt is redelijk groot en er zijn veel westerse producten te koop. Ook komen we soms dingen tegen die in Nederland niet in de winkel liggen zoals longen of andere organen. We hebben de eerste dagen vooral boodschappen gekocht en hebben uiteindelijk Namibische simkaarten kunnen vinden zodat we goedkoper kunnen bellen. Voor de rest hebben we het rustig aan gedaan.

Naast ons huis staat ook nog een hostel. Bij dit hostel hebben ze een zwembad en een bar. ’s Avonds is het erg gezellig in deze bar en smaken de biertjes goed. Vrijdag zouden we een afspraak hebben op de universiteit van Namibië maar vanwege een aantal dingen stonden we bij de verkeerde universiteit. Eenmaal onderweg naar de goede universiteit werden we gebeld dat diegene met wie we een afspraak had toch niet meer kon. Uiteindelijk hebben we dinsdag de afspraak en kan woensdag eindelijk onze stage beginnen. We hebben van de andere studenten al veel mooie verhalen gehoord, zijn erg benieuwd en hebben er veel zin in.

Groetjes vanuit het warme Namibië.